tenthjuly's fiction

you make it look like it’s magic ‘cause i see nobody, nobody but you, you, you มาร์คลีคิดมาตลอดว่านาแจมินมีเวทมนต์… และเขา... เป็นคนที่โดนสาปให้ตกอยู่ในภวังค์นั้นโดยสมบูรณ์ “อะ.. พี่มาร์ค...เดี๋ยว” ร่างกายเล็กประกอบด้วยกล้ามเนื้อเล็กน้อยบิดเร่าทุกครั้งที่ริมฝีปากร้อนเลื่อนไล้ผิวเนียนตั้งแต่แก้มใส เคลื่อนผ่านลูกกระเดือกของเด็กหนุ่มวัยกำลังโต ฝังคมเขี้ยวลงบนซอกคอขาวเป็นรอยประปราย กดจูบเบาๆที่แอ่งหัวใจ แล้วจึงลากปากหยักไปจนถึงบริเวณท้องน้อยขบเม้มแสดงความเป็นเจ้าของทุกตารางนิ้วจนขึ้นสีน่ามอง “คนอื่นอยู่..ฮึก อยู่ข้างนอก” คมเขี้ยวเล็กกัดลงบนริมฝีปากแดงช้ำสกัดเสียงครางเครือจากอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้า เกรงว่าบรรดาเพื่อนและน้องที่อยู่ด้านนอกห้องจะได้ยินเสียงน่าอายเหล่านี้ มือบางพยายามออกแรงที่มีอยู่เพียงน้อยนิดดันไหล่หนาของคนด้านบนออกแต่ก็ไม่เป็นผล “อึก...อ๊าา” สัมผัสร้อนผ่าวเบียดกายเข้าหาแนบชิด ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเปล่งเสียงร้องอย่างสุดกลั้นเมื่อรู้สึกถึงตัวตนของอีกฝ่ายที่ค่อยๆดันกายเข้ามา ต้นขาขาวหนีบเข้าหากันโดยอัตโนมัติทันทีที่ความเสียวซ่านแล่นริ