(os) that day - holin (cut)
“หมายความว่า.. ของขวัญของผม...ขอเป็น อาจารย์หมอ ยังไงล่ะครับ” ริมฝีปากอิ่มสวยยกยิ้มหวาน แก้มแดงๆนั่นบุ๋มลงเป็นลักยิ้ม เห็นไหมว่าควานลินน่ะ… อันตรายจริงๆด้วย ปลายจมูกโด่งรั้นไล้ไปตามโครงหน้าคมอย่างย่ามใจเมื่อเห็นเขานอนเฉยไร้ปากเสียงใดๆ ในขณะที่นิ้วเรียวรั้งเนคไทด์สีดำสนิทที่ถูกรูดค้างไว้ลงแล้วจัดการโยนมันทิ้งไว้ข้างเตียง เลื่อนกลับขึ้นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดจนหมด ลมหายใจอุ่นเป่ารดทั่วใบหน้าและสัมผัสจากฝ่ามือร้อนที่ลูบไล้แผ่นอกหนายิ่งกระตุ้นความรู้สึกในกายคนที่แสร้งนอนแน่นิ่งให้เดือดพล่าน “ผมคิดถึงพี่...” ควานลินกระซิบเสียงอ่อนข้างใบหู นัวเนียเขาไม่เลิกเหมือนลูกแมวขี้อ้อน “..พี่ก็คิดถึง” ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อรับรู้ถึงริมฝีปากอุ่นที่กดจรดแนบลงบนซอกคอไม่บอกกล่าวทันทีที่เขาพูดจบ ไล่ขบเม้มผิวเนื้อทีละจุดเน้นหนัก สาบเสื้อถูกแหวกออกด้วยฝีมือคนด้านบน ก่อนปากอิ่มขยับต่ำมาเรื่อยๆ เขาเผลอกลั้นหายใจเฮือกใหญ่ เกร็งหน้าท้องจนปวดมวลไปหมดเมื่อลิ้นเปียกชื้นลากเลียลงมา ดูดดึงกล้ามท้องแกร่งจนขึ้นเป็นสีแดงเข้ม ควานลินผละใบหน้าออกจากร่างกายหนาหนั่น เหลื