บทความ

(os) that valentine - holin (cut)

. . . “ก็..ของขวัญวาเลนไทน์ไงครับ” เขาแค่อยากจะให้ของขวัญกับคุณหมอคนดีที่ตั้งใจทำงานจนตัวเองล้มป่วย แม้อีกใจจะอยากแกล้งลงโทษให้อีกฝ่ายขาดใจไม่แพ้กัน น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ดังแผ่วกระตุ้นมือแกร่งให้เข้าไปสำรวจในร่มผ้านุ่มได้ไม่ยาก ปลายนิ้วแกร่งกดแน่นลงน้ำหนักบนเอวคอดบาง ชายเสื้อเชิ้ตนักศึกษาหลุดรุ่ยรวมถึงกระดุมที่ถูกกลัดออกไปตอนไหนควานลินก็ไม่อาจรู้ได้ มือสากฟอนเฟ้นผิวเนื้อเนียนลื่นติดมือ ลูบขึ้นไปกดเย้าเคล้าคลึงบนหน้าอกเนียนปัดย้ำแต้มสีสมบนแผ่นอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนแข็งชัน ปลายคางมนแนบซบลงบนไหล่ลาดอย่างจำนน เปลือกตาบางปิดพริ้มรับสัมผัสตรงหน้า ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่ต้นคอทำเอาขนอ่อนลุกชัน แพรขนตายาวกดแน่นลงกับผิวเนื้ออ่อนเมื่อรู้สึกถึงนิ้วสากลากจากหน้าท้องแบนราบไปหยุดที่บริเวณขอบกางเกง ในจังหวะที่สติเริ่มหลุดลอยเสียงหยอกเย้าข้างใบหูก็ดังขึ้นรั้งแผ่ว “ไหนว่าจะลงโทษพี่...” ฟันเล็กฝังลงบนบ่ากว้างเพื่อบรรเทาและสะกดกลั้นเสียงครางดังที่เกือบปลิดปลิวยามที่อีกฝ่ายเลื่อนฝ่ามือเข้าไปใต้กางเกงสแลคขายาว อัตราหายใจเริ่มหอบถี่หลังจากถูกคนถูกลงโทษปลุกเร้าเสียเอง “ท ทั้งคู่.

(os) that i miss you so - holin (cut)

“ไปอาบน้ำกับพี่นะ” . . . . ควานลินจำได้ว่าเขายังไม่ทันจะได้ตอบตกลง เขาก็ถูกจูงพาเดินเข้ามาภายในห้องอาบน้ำขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ล้อมด้วยกระจกใส สายน้ำอุ่นจากฝักบัวอาบน้ำที่ไหลลงมาจากแป้นขนาดใหญ่ด้านบนพรั่งพรูลงมาเมื่อมือหนาเอื้อมไปเปิดก๊อกน้ำ แผ่นหลังบางแนบเข้ากับกระเบื้องลื่นเมื่อถูกต้อนจนมุม ใบหน้าคมขยับเข้ามาก้มลงประทับจูบเร่าร้อนอีกครั้ง ลิ้นหนาสอดเข้าไปในโพรงปากกวาดต้อนความหวานทั่วทุกอณูจนได้รับเสียงครางเครือ มือแกร่งข้างหนึ่งโอบประคองเอวของเขาไว้เพื่อช่วยประคอง ส่วนอีกข้างเลื่อนขึ้นลูบไล้แผ่นหลังเนียนลื่นมืออย่างย่ามใจ เขายกแขนเรียวสองข้างขึ้นโอบรอบคอหนาดึงรั้งคนเป็นพี่เข้ามาจนชิด ริมฝีปากอิ่มถูกขบเม้มดูดดึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างตะกละตะกลาม ช่วงชิงลมหายใจจนทำให้เรี่ยวแรงจะยืนแทบหดหาย “อ๊ะ ฮื่ออ” ควานลินส่งเสียงครางดังลั่นในลำคอเมื่อสัมผัสร้อนจากฝ่ามือหนาผละออกจากผิวเนียนเข้ากอบกุมแกนกายของตัวเอง ร่างหนาขยับสาวรูดขึ้นลงด้วยจังหวะเนิบนาบค่อยเป็นค่อยไป เสียงบดจูบดังสะท้อนไปทั่วห้องน้ำกว้าง มือหยาบเพิ่มจังหวะรูดรั้งถี่กระชั้นจนทำให้เขาต้องสะบัดหน้าหนีผ

(os) that day - holin (cut)

“หมายความว่า.. ของขวัญของผม...ขอเป็น อาจารย์หมอ ยังไงล่ะครับ” ริมฝีปากอิ่มสวยยกยิ้มหวาน แก้มแดงๆนั่นบุ๋มลงเป็นลักยิ้ม เห็นไหมว่าควานลินน่ะ… อันตรายจริงๆด้วย ปลายจมูกโด่งรั้นไล้ไปตามโครงหน้าคมอย่างย่ามใจเมื่อเห็นเขานอนเฉยไร้ปากเสียงใดๆ ในขณะที่นิ้วเรียวรั้งเนคไทด์สีดำสนิทที่ถูกรูดค้างไว้ลงแล้วจัดการโยนมันทิ้งไว้ข้างเตียง เลื่อนกลับขึ้นไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดจนหมด ลมหายใจอุ่นเป่ารดทั่วใบหน้าและสัมผัสจากฝ่ามือร้อนที่ลูบไล้แผ่นอกหนายิ่งกระตุ้นความรู้สึกในกายคนที่แสร้งนอนแน่นิ่งให้เดือดพล่าน “ผมคิดถึงพี่...” ควานลินกระซิบเสียงอ่อนข้างใบหู นัวเนียเขาไม่เลิกเหมือนลูกแมวขี้อ้อน “..พี่ก็คิดถึง” ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อรับรู้ถึงริมฝีปากอุ่นที่กดจรดแนบลงบนซอกคอไม่บอกกล่าวทันทีที่เขาพูดจบ ไล่ขบเม้มผิวเนื้อทีละจุดเน้นหนัก สาบเสื้อถูกแหวกออกด้วยฝีมือคนด้านบน ก่อนปากอิ่มขยับต่ำมาเรื่อยๆ เขาเผลอกลั้นหายใจเฮือกใหญ่ เกร็งหน้าท้องจนปวดมวลไปหมดเมื่อลิ้นเปียกชื้นลากเลียลงมา ดูดดึงกล้ามท้องแกร่งจนขึ้นเป็นสีแดงเข้ม ควานลินผละใบหน้าออกจากร่างกายหนาหนั่น เหลื